Ruim een week te laat, deze hectische Maancyclus die bijna alleen maar in het teken staat van het overleven van de renovatie van onze woonwijk...
Op verzoek van mijn Spirit Guides toch nog gepubliceerd, omdat het de climax van deze bijna wanhopige periode, deze donkere nacht van mijn ziel, symboliseert en beschrijft en er op deze manier straks een heel duidelijk keerpunt te zien zal zijn. Met deze zeer hoopvolle boodschap, die licht aan het eind van de tunnel inluidt, ben ik dus alsnog snel aan de slag gegaan. Gelukkig is er altijd één zekerheid in ons menselijk bestaan en dat is dat alles altijd weer verandert. Wat fijn dat mijn Team me daar op deze manier even aan heeft herinnerd!

De Maanfasen in deze Nieuwe Maancyclus in Stier en waar alle fasen voor staan:
Nieuwe Maan in Stier – 27 april – Dromen, potentie, intentie
Wassende Halve Maan in Tweelingen, Kreeft en Leeuw – 29 april t/m 4 mei – Moed, vooruitgang, geloof
Eerste Kwartier in Leeuw – 5 mei – Uitdaging, vertrouwen, besluitvorming
Wassende Gibbous Maan in Maagd en Weegschaal – 6 t/m 11 mei – Aanpakken, verbeteren, aanpassen
Volle Maan in Schorpioen – 12 mei – Loslaten, resultaat, dankbaarheid
Afnemende Gibbous Maan in Boogschutter, Steenbok en Waterman – 14 t/m 18 mei - Cyclus, ontspanning, aanvaarding, hergroeperen
Laatste Kwartier in Waterman – 19 mei - Vergeving, herwaardering, evenwicht
Afnemende Halve Maan in Waterman, Vissen, Ram en Stier – 20 t/m 26 mei – Genezing, verzachting, overgave, rust
Intentie
Nieuwe Maan in Stier zondag 27 april '25
Voor deze Nieuwe Maan in Stier heb ik eigenlijk voornamelijk de intentie om de renovatie zo goed mogelijk door te komen en om meer concrete aanwijzingen te krijgen voor mijn intenties van voorgaande Maancycli. Omdat ik ergens goed weet, dat de renovatie mijn volledige bandbreedte gaat beslaan, is dit mijn voornaamste voornemen en vraag aan mijn Spirit Team om mij hierbij zo goed mogelijk bij te staan.

Wassende Halve Maan in Tweelingen, Kreeft en Leeuw – 28 april t/m 4 mei – Moed, vooruitgang, geloof
Maandag 28 april ‘25
Wat is het eng dat dit nu in mijn eigen veilige huis gebeurt. Het komt letterlijk mijn veilige bubbel binnen, die grotendeels afgebroken wordt door vreemden, ongevraagd en ongewenst, en ik kan er niets tegen doen. Wat vind ik dit heftig zeg…
Dinsdag 29 april ‘25
Pap & mam zijn gister komen helpen met voorbereiden van de veranda op het demonteren en om er voor mij te zijn. Toen ik ze 's ochtends belde over het kastje, hield ik het niet meer en was ik helemaal in tranen. Ze boden meteen aan om te komen en dat vond ik echt heel erg fijn en geruststellend. Fijn samen de dingen kunnen doen en ze hebben m’n zwarte, Chinese kastje meegenomen dat ze gaan proberen te verkopen voor me. Papa vertelde dat mama ook aan het meekijken is voor campers/camperbusjes voor mij en Milo. Heel erg lief en fijn en ze hadden nog wat leuke ideeën om met hen/één van hen samen te bekijken/doen op dit gebied.
Ook hebben we het nog even gehad over de vakantie waarvoor ze Milo en mij uitgenodigd hebben en dat klinkt echt heel erg fijn. Zoals het er nu uitziet, gaan we een week naar zee en neem ik m’n tent mee. Milo en ik hebben dan een eigen plek om ons terug te trekken en te slapen en verder kunnen we bij pap & mam zijn en aanschuiven voor alles. Wat een enorme luxe en aangezien dan de renovatie aan mijn huis net klaar is, zal ik enorm toe zijn aan wat ontspanning, loslaten en bijkomen. Zo lief van ze! 🙏❤️
Eigenlijk had ik voor gisteren gepland even niks aan het huis te doen, maar door dat bericht van de veranda die woensdag al gedemonteerd wordt ipv 26 mei, ging die vlieger niet meer op.
Daarom heb ik dat plan doorgeschoven naar vandaag, dus ik hoop vandaag ècht tijd voor mezelf te kunnen nemen. Ik heb dat heel hard nodig en normaal gesproken zorg ik daar heel goed voor. Met alles rond de renovatie en hoe heel veel zaken momenteel lopen, word je geleefd en dit is NIET hoe het hoort te werken of wat goed is voor mij. Normaal gesproken zorg ik dat ik zelf mijn leven leid en het wordt hoog tijd dat ik dat ook weer ga doen! Het is bizar hoe o.a. zo'n renovatie verwacht wat je allemaal doet, voorbereidt, meewerkt, regelt en ervoor aanwezig bent. Dan heb je het nog niet over alle geluidsoverlast, privacy schendingen, afzettingen etc. En dan hebben we in dit overzicht nog niet eens benoemd wat het allemaal aan oude en heftige trauma's triggert, trauma's waar bij vluchtelingen wel rekening mee gehouden wordt (en zeer terecht!) maar bij autochtone bewoners niet eens bij stil gestaan wordt dat dat aan de orde zou kunnen zijn. Moeilijk hoor, om je hierin staande te houden. Mijn ptss-symptomen nemen nog steeds alleen maar toe momenteel. Vannacht ook weer slecht geslapen, ook omdat de overburen met een deel van de straat weer een van hun mega asociale voortuin feestjes met speakers en microfoons hadden, mijn spierspanning neemt alleen maar toe.
Woensdag 30 april ‘25
Wat fijn dat deze twee vriendelijke, zorgvuldige mannen met wie ik al vaker gesproken had de veranda kwamen demonteren. Ze namen echt de tijd en hebben de dakplaten heel en goed van de constructie kunnen halen. Hele fijne mensen, die ook heel lief waren voor Milo! Ze vertelden me, dat het nog niet zeker is wat er nog meer gedemonteerd moet worden ivm het platte dak en de boegborden van de keuken die nog gedaan moeten worden. Dit wist ik nog niet, dus ik ben blij dat ze dit tegen me gezegd hebben, anders had ik te vroeg geregeld om de veranda weer te herstellen. Ik vind het toch wel heel prettig om tot ik hier weg ga fijn te kunnen wonen en dan heeft degene na mij hopelijk nog een hele fijne, goeie, mooie veranda. Ik ga er geen geld meer insteken, dat sowieso niet, maar als ik die mannen zo hoorde is dat ook helemaal niet nodig. Alles is nog in zeer goede staat en kan zo weer in elkaar gezet worden. Ze waren best onder de indruk van hoe papa en ik dit gebouwd hebben ☺️ Ik heb ze koffie aangeboden en dat namen ze graag aan. Ze hebben dus echt de tijd genomen, heel erg dankbaar voor 🙏



Vrijdag 2 mei ‘25
Woensdagochtend hoorde ik veel herrie komen uit het huis twee deuren verderop. De vrouw die daar woont stond vrij luid te praten in haar tuin met iemand van het aannemersbedrijf van de renovatie in onze straat. Ondertussen ging haar hond volledig uit haar plaat binnen in huis, waardoor zij alleen maar harder gingen praten. Samen met de herrie van de renovatie, alle mensen die met elkaar nogal luid in gesprek zijn om verstaanbaar te zijn boven alle machines, apparaten en werkzaamheden uit én dan ook nog een hond die non-stop op de top van haar kunnen aan het blaffen is, aan het eind van een rumoerige week waarin we al maanden verblijven in een renovatie proces wat bepaald is door onze verhuurder. Dit is natuurlijk een recept voor ontploffing en ja hoor, nog twee deuren (voor mij vier) verderop werd het iemand te veel en zij vloog totaal uit haar sloof tegen de eerste vrouw. Ik kon dit horen vanuit mijn tuin, niet letterlijk verstaan, maar de sfeer was duidelijk voelbaar onprettig en een beetje vijandig. De eerstgenoemde vrouw schoot in de verdediging en daarmee in de tegenaanval, waardoor het verder escaleerde. Aangezien ik hoorde dat er iemand bij de eerste vrouw aanwezig was, ben ik naar binnen gegaan. Toen later diezelfde ochtend de mannen bij ons waren voor het demonteren van mijn veranda, vertelden zij dat ze door haar hond ook daadwerkelijk in hun enkels waren gebeten…
Vandaag, vrijdagavond, liep ik met Milo een extra rondje omdat hij zich door alle toestanden in de wijk niet zo lekker voelde. Lopen helpt hem dan. Toen we terugkwamen, stond de eerstgenoemde vrouw met haar hond ergens te praten. Haar hond ging weer eens meteen uit haar plaat tegen Milo, die daar gelukkig weinig van onder de indruk is (hij vindt het vooral heel irritant en wil dan weg). Ze gaf een excuus dat min of meer Milo de schuld gaf van het gedrag van haar hond, waarop ik zei dat Milo haar nog nooit iets gedaan had. Ondertussen was haar hond gelukkig stil geworden en stond zelfs te kwispelen, dus ik zei ‘kijk maar, ze staat nu gewoon te kwispelen’. Vervolgens wilde ze met me meelopen, want ze had een vraag. Haar buurvrouw twee deuren verder had tegen haar geschreeuwd i.v.m. het geblaf van haar hond. Toen ik zei, dat ik dat in alle herrie en kakofonie aan harde geluiden waar we al maanden inzitten wel begrijp als het iemand te veel kan worden als er ook nog een hond langdurig en non-stop gaat zitten blaffen, begon ze haar stem te verheffen tegen me. Ze had haar dit keer ook bedreigd door neus aan neus te gaan staan, omdat de eerstgenoemde vrouw de tweede vrouw daarna was gaan opzoeken (?!) aan de deur. Ik zei, dat dat natuurlijk niet oké is als dat zo gegaan is en dat ik dat vervelend voor haar vind. Intussen was ze begonnen te schreeuwen tegen me, dus ik vroeg wat ze dan van mij wilde in dit verhaal. Ze wilde weten of ik er iets mee te maken had en overlegd had met deze andere vrouw. Ik vertelde haar, dat ik eigenlijk niet eens weet wie er op dat nummer woont, aangezien diegene er nog niet erg lang woont en ik haar nog nooit (bewust) gezien heb. Ze begon nog harder te schreeuwen en toen heb ik eerst gevraagd of ze misschien boos was op mij. ‘Nee, maar…’ Nou, dan kun je ook wel stoppen met zo tegen me te schreeuwen, zei ik. Ook zei ik eerlijk tegen haar, dat ik het vervelend voor haar vind hoe het gelopen is, maar dat ik niet van plan ben haar hier verder mee te helpen. Zij heeft mij meerdere keren in de kou laten staan toen ik langdurig overlast had van de buren tussen haar en mij in, maar omdat zij ’s nachts leeft deed ze het af met dat zij ‘het geschreeuw niet hoorde en omdat ze dan zelf wakker was had ze er geen last van en wilde dus niet helpen’. Terwijl het al jaren zo is, dat als zij iemand nodig heeft, ze direct naar mij toekomt, maar daar ga ik me niet meer voor laten lenen. Ik ben totaal niet van voor wat hoort wat, maar eerlijkheid en gelijkheid zeker wel. Ik heb er niet meer de behoefte aan om steeds degene te zijn die van alles geeft en zelf steeds bot te vangen. Hierna ben ik gewoon naar binnen gegaan en eigenlijk drong pas iets later tot me door dat ik dit echt op deze respectvolle, maar zeer duidelijke manier gezegd heb. Zo intens fijn om te merken dat er echt beweging zit in alles waar ik mee bezig ben, heerlijk! Dit was de eerste keer dat ik zoiets echt volledig hardop gezegd heb en ik ben er mega trots op! Ik zei het super kalm, met een rustige stem, zelfverzekerd, respectvol en ik ben er kei blij mee! Het stroomde gewoon uit mijn mond, zonder dat ik er echt over nadacht. Het voelde alsof ik werd gestuurd en dat voelde heel fijn en bevestigend.
Zondag 4 mei ‘25
Ik zie alles helemaal exact voor me: samenwerken met mijn Spirit Team om van daaruit mensen, oude zielen te helpen hun ziels- en levensdoelen te leven, zodat we gezamenlijk de trilling collectief verhogen, in een volledig vrij en eenvoudig leven waarin ik met Milo rondreis door Europa in onze camper(bus), om onze perfecte woonplek te vinden en allerlei plekken aan te doen die intrigerend en hoogenergetisch zijn, zoals Stonehenge, Schotland, Malta, een deel van Portugal etc. Ik zie het volledig en gedetailleerd voor me, helemaal. En het voelt zó fantastisch!
Eerste Kwartier in Leeuw – 5 mei – Uitdaging, vertrouwen, besluitvorming
Vanochtend in meditatie aan m’n Spirit Team gevraagd of ze bij mij wilden zijn met Liefde en Empathie. Dat deden ze en ze boden me de gelegenheid aan om zielen op 30 cm voor m’n Derde Oog te plaatsen aan wie ik mijn welgemeende excuses wilde aanbieden. Meteen kwamen J en Luna naar voren. Ik ben ook nog vele anderen nagegaan, maar het bleef bij deze twee en voornamelijk J sprong eruit. Dit gaat over waarvoor ik eigenlijk al jaren mijn excuses wil aanbieden aan hem, maar waar het steeds niet 'van gekomen' is. Er kwamen ook veel andere momenten en beelden met en over hem naar voren. Na m’n meditatie heb ik hierover een brief aan J getypt. Volgende week donderdag gaan we weer samen uit eten. Wellicht probeer ik het dan nog een keer face to face te doen of ik stuur de brief juist voor die dag, zodat we het er dan nog even over kunnen hebben. Dat ga ik even laten bezinken. Maar ik wil het deze keer wel echt doen, niet alleen in gedachten, want het blijft toch terugkomen elke keer al jarenlang. Het voelt wel heel goed om dit zo gedaan te hebben, zowel met J als met Luna. Ik heb er voor m’n gevoel ook echt de tijd voor genomen bij beiden.
Wassende Gibbous Maan in Maagd en Weegschaal – 6 t/m 11 mei – Aanpakken, verbeteren, aanpassen
Dinsdag 6 mei ‘25
Weer heel fijn gemediteerd en een beroep gedaan op mijn Spirituele Gidsen om me, handelend in mijn hoogste belang, te voorzien van hun Liefde en empathie, me te helpen bij alle transformatiedoelen die voor mij van belang zijn en waarvoor ik aan mijn gidsen de volgorde overdraag en om alle sluiers e.d. volledig op te ruimen, zodat ik altijd en continu in volledig, concreet en sterk contact ben met mijn gidsen en mijn ziel. Ik zag voor me hoe ik heel concreet mensen verder help in hun transcendentieproces. Dit over vorige levens en hoe het precies werkt voelt heel erg als de missing link die ik nog zocht en het lijkt me zo heerlijk om op die manier mensen vlot vooruit te helpen! Heerlijk om altijd in direct contact te kunnen staan met m’n gidsen en met ze te kunnen praten, ze te zien en aan te kijken en ze om alles om raad en advies te kunnen vragen: voor mezelf, voor Milo, voor anderen, voor Moeder Aarde en noem maar op. Ik kan me bijna niet meer voorstellen dat er een periode was, waarin ik dit allemaal helemaal niet wilde en serieus mijn uiterste best deed om dit contact uit mijn leven te bannen, om geen gesprekken met mijn gidsen te voeren, niet helderziend, -horend en -voelend te zijn. Nu kan het me niet concreet en frequent genoeg en hoop ik nog steeds dat het alleen maar sterker en sterker wordt. Het is nu af en toe zelfs zo, dat ik door alle herrie van de renovatie mijn gidsen niet altijd even helder waar kan nemen, omdat dat op een heel subtiel niveau plaatsvindt, en dat dat me dan meteen zorgen baart. Haha, hoe het tij kan keren...
M’n gidsen hebben me vanochtend ook getoond waarom mijn drang naar vrijheid zo belangrijk is voor mij, zodat ik on track blijf van mijn levensmissie, zodat ik me niet helemaal verlies in andere mensen maar vanuit empathie en compassie de juiste, passende hulp kan bieden om daarna weer vanuit en bij mezelf op tijd verder te gaan. Vanuit het perspectief dat dit voor je spirituele ontwikkeling, groei, transformatie en transcendentie van heel groot belang is, vrijheid. Ik begrijp dit nu ook vanuit een ander, breder, nog positiever aspect. Heel gaaf!

Volle Maan in Schorpioen – 12 mei – Loslaten, resultaat, dankbaarheid
De Volle Maan in Schorpioen brengt geheimen naar de oppervlakte en schudt alle lijken die in je kast opgesloten zitten wakker. Vergeet positieve affirmaties of visionboards – dit moment draait om schaduwwerk, emotionele eerlijkheid en melodramatische dagboekaantekeningen. Maar de intensiteit houdt daar niet op. De chaotische energie neemt nog meer toe als de zon op zaterdag 17 mei Uranus ontmoet, waardoor we gedwongen worden om alles wat ons tegenhoudt, te doorbreken en te breken. Bel je therapeut, vrienden of de Crone naast je. Het vergt moed om de kern van je hart en ziel te doorgronden. Maar er schuilt kracht in het terugwinnen van wat je voor jezelf verborgen hebt gehouden.
Afnemende Gibbous Maan in Boogschutter, Steenbok en Waterman – 13 t/m 18 mei - Cyclus, ontspanning, aanvaarding, hergroeperen
Dinsdag 13 mei ‘25
Van alles doorgekregen voor een vorm van mentoraat dat ik mag gaan geven en aanbieden. Vrij gedetailleerde informatie voor doorgekregen, heel gaaf. Ik kan er nu nog niet over uitweiden, maar ik ben wel enthousiast. Hopelijk komt mijn keerpunt heel snel, alhoewel ik eerst door deze renovatie heen moet zien te komen, wat erg veel energie kost. Daarom ben ik des te blijer en dankbaarder dat deze informatie er toch nog doorheen gekomen is als een geruststellende aanwezigheid van mijn Team!
Donderdag 15 mei ‘25
Vanochtend heb ik sinds heel lange tijd bijna een hyperventilatie aanval gehad. Gelukkig herkende ik het ademhalingspatroon en het veel te lichte gevoel in mijn hoofd op tijd, waardoor ik het heb kunnen ondervangen, maar het scheelde niet veel. Ik voel me volledig vastzitten in de situatie waarin ik zit. De renovatie is in volle gang en duurt nog 1,5 maand (dat kreeg ik gisteren te horen tijdens het huisbezoek van de aannemer), er is door de week van 7.00 tot 17.00 uur bijna continu herrie. Er lopen vreemde mensen door mijn huis. Er moeten allerlei door mij gebouwde of aangebrachte zaken in en om mijn huis afgebroken of gedemonteerd worden. De steigerbouwers zijn Oost-Europese mensen met aanverwante omgangsvormen naar vrouwen, waardoor ze zich vrij agressief naar mij opstellen wat ook zaken uit mijn verleden van mijn huidige leven triggert. Van de week, toen twee van die steigerbouwers boos tegen me hadden staan roepen, zag ik plotseling weer voor me hoe mijn Albanese ex mij keihard knock-out sloeg en mijn linkeroor langdurig een dieppaarse/zwarte kleur had en er ruim een week lang dik, stroperig bloed uitliep. Ik was toen 21 jaar en woonde op Kreta. Dat was al heel lang geleden dat dat zo naar voren kwam. Zo’n vier jaar later, terug in Nederland, was mijn gehele binnenoor dusdanig aangetast door het littekenweefsel dat maar bleef ontsteken en groeien, dat mijn volledige binnenoor operatief verwijderd is en ik vanaf toen volledig en officieel links doof ben. Naast de herrie van de renovatie, hebben we overburen die zonder pardon met mooi weer feestjes geven in de voortuin, inclusief versterkers, microfoons en heel veel luide stemmen die door de alcohol alleen maar luider worden. Als je vraagt of het zachter mag, dan komt er veel agressie op je af en het is vorig jaar voorgevallen dat een dame uit het gezelschap ’s nachts de ruit van de voordeur heeft ingeslagen onder zeer agressief gedreig bij een alleenstaande moeder die beleefd had verzocht of het om 2.00 uur ’s nachts alsjeblieft wat zachter mocht, nadat dit alweer wekenlang meerdere keren per week voorkwam. Het onbegrip van mensen die niet weten hoe het is als je zoveel binnenkrijgt als ik, waardoor ik echt rust en stilte om me heen nodig heb om mezelf staande te kunnen houden, om te reflecteren en contempleren, om tot mezelf te komen, om begeleiding te kunnen ontvangen, om tot rust te kunnen komen. Ik vind m’n rust niet meer, lig heel veel wakker ’s nachts van de stress, moet veel huilen en voel me vrij alleen hierin. Dan voel ik me ook met mijn rug tegen de muur staan in de situatie met mijn huisgenoot en zie ik niet echt hoe ik hieruit kan raken. Omdat al m’n spaargeld op is heb ik geen buffer meer en ben ik als de dood dat ik niet meer financieel voor Milo kan zorgen en zonder Milo is voor mij echt geen optie. En dan heb ik nog niet eens alles vermeld wat er speelt. Het is dus zo vol in mij dat het me boven het hoofd groeit en ik weet dat ik dan het contact met mijn Spirit Team niet goed kan ontvangen omdat er te veel ruis is, terwijl ik dat nu zo hard nodig heb en zo graag wil ontvangen. Ik moet deze cirkel ergens doorbreken en vlot, maar waar…
Nadat ik vanochtend de content voor m’n blog had bijgewerkt, stuurde ik M. een mailtje als reactie op haar laatste lieve mail. Ik schreef haar in het kort wat ik opgeschreven had voor m’n blog en dat het gewoon allemaal ff niet lekker gaat en voelt, maar dat ik wel aan haar denk en in gedachten al 20x haar mailtje beantwoord had. Nadat ik het mailtje verstuurd had, ging ik m’n tandenpoetsen en klaar maken voor de wandeling met Milo en terwijl ik dit stond te doen, ging de bel. Mijn huisgenoot deed open en daar stond ineens M. binnen! Ze was speciaal voor mij meteen na het lezen van mijn mail naar me toe gekomen om me vast te houden, steentjes te geven, te gronden, er te zijn en me te helpen! Ik kon niet anders dan huilend in haar armen vallen, van dankbaarheid, van erkenning, van herkenning, van het begrip dat ik zo ontbeerde, van haar aanwezigheid. Dit heeft nog nooit een mens voor mij gedaan in dit leven en wat voelt dat fijn! Wat ben ik ongelooflijk gelukkig en dankbaar dat ik haar heb mogen ontmoeten en wat hou ik nu al intens veel van haar! 🙏❤️
Gisteravond was ook weer het 2-maandelijks etentje met m'n jongste broer en dat was erg fijn en waardevol. Ik merk dat ik voorheen om een reden als vandaag afgezegd zou hebben omdat ik bang zou zijn de avond van m’n broer te verpesten, maar dat ik het er nu gewoon even heel open met hem over gehad heb, dat hij er veel begrip voor heeft en dat dit oplucht en ruimte geeft. De rest van de avond hebben we het over van alles en nog wat gehad en was het heerlijk gezellig zoals dat tussen hem en mij eigenlijk altijd wel verloopt. Ik heb hem ook mijn brief gegeven die ik allang aan hem had willen geven. Hij heeft ‘m thuis gelezen en gaat me een brief terugschrijven.

Vrijdag 16 mei ’25
Naar aanleiding van de hulp van M gisteren, had ze gevraagd of ze me mocht helpen met het afleggen van mijn rugzak gedurende de renovatie. Ik begreep direct dat ze bedoelde, dat ik alle zaken die getriggerd worden door de renovatie nu even moet laten voor wat ze zijn, om mezelf staande te kunnen houden. Ook begreep ik dat dit noodzaak is nu en haar hulp daarbij nodig had. En toch kwam er ook angst over op, omdat ik bang was dat ik het dan niet meer zou kunnen helen en dat wil ik wel echt per se. Ik wil heel graag alle wonden van mijn ziel helen in dit leven, zodat ik na dit leven niet meer terug hoef te komen in de fysieke sferen, niet meer hoef te incarneren op prachtige, maar intense Moeder Aarde. M had dit perfect opgepikt! Ze legde me extra uit, dat ik dit nu niet kan, maar dat als ik bijgekomen ben van de renovatie, ik mijn rugzak terug mag vragen, het weer zelf mag dragen en het dan kan helen. Ik heb hiervoor na de renovatie een maand nodig om aan te sterken.
Wat ongelooflijk fijn om dit zelf eens te mogen ontvangen! Ik kan niet beschrijven hoe fijn ik dit vind, inclusief dat ze op een zachte maar voortvarende manier door mijn weerstand en angst heen wist te prikken, precies zoals ikzelf ook bij mijn cliënten doe. Wat mooi dat zij mij deze ervaring heeft gegeven ❤️
Zaterdag 17 mei ‘25
Mijn huisgenoot is vannacht gaan logeren bij een vriend en Milo en ik bij mijn ouders, omdat er bij de twee huizen tegenover ons verjaardagen waren. De afgelopen twee weken zijn zij naarstig op zoek geweest naar degene die de politie twee weken geleden gebeld had in verband met één van hun voortuinfeestjes en in die ‘klopjacht’ vertelden ze dat beide heren op zowel nr. 31 als 33 zaterdag 17 mei jarig zouden zijn en een feestje zouden geven. Toen ik dus om 19.30 uur naar mijn ouders vertrok met Milo, was het al in volle gang en er bleken zelfs twee feestjes naast elkaar plaats te vinden waar ik tot dan toe dacht dat ze gezamenlijk een feest zouden geven. Deze feestjes vinden plaats in de voortuin, met geluidsinstallatie, microfoons en veel alcohol. Ik heb niets tegen feestjes, ik heb zelf ook feestjes gegeven vroeger, maar niet in de voortuin, niet met geluidsinstallaties en microfoons buiten op straat en niet ongeveer gemiddeld 1x per week zodra het mooi weer is. En al helemaal niet als de hele straat al de hele week van 7.00 – 16.00 uur in de herrie van een renovatie zit. Als persoon die haar rust en stilte enorm hard nodig heeft om bij zichzelf te kunnen blijven, om mijn energie op peil te houden, om de boodschappen van mijn Spirit Team te kunnen ontvangen die op zeer subtiel volume plaatsvinden, e.d. vraagt deze renovatie al heel erg veel van mij. Door dit soort episodes, voelt het alsof ik totaal de rust niet meer kan vinden en vergt het alles in mijn macht om bij mezelf te blijven.
Het was dus enorm fijn dat Milo en ik naar mijn ouders konden, die allebei enorm hun best hebben gedaan om het zo relaxed mogelijk te maken voor ons en dat is hen heel erg goed gelukt! Zo fijn en dankbaar voor! 🙏❤️
Laatste Kwartier in Waterman – 19 mei - Vergeving, herwaardering, evenwicht
Afnemende Halve Maan in Waterman, Vissen, Ram en Stier – 20 t/m 26 mei – Genezing, verzachting, overgave, rust
De laatste week van deze Maancyclus heeft nagenoeg helemaal in het teken gestaan van de renovatie. Voorbereiden op het vervangen van de kozijnen boven, dus alles aan de kant (ook het zolderspul, want dat kon toch nog niet terug omdat ze nog met het dak bezig waren), gordijnen en raambekleding verwijderen, ruimte maken terwijl de hele bovenverdieping dus nog vol stond, etc. daarna weer gordijnen terug, zodat je wel kunt douchen en omkleden zonder dat de bouwvakkers vanaf de steigers gewoon naar binnen kijken en deuren dichthouden van de kamers waar nog geen raambekleding terug kon omdat de kit een dag uit moest harden.



Vervolgens konden we donderdag eindelijk de spullen terugzetten op zolder, omdat zowel de zolder als het dak af waren. Toen we het luik van de vlizotrap opentrokken, bleek dat de mannen die de zolder hadden gedaan (onderaannemers) het onderste deel van de vlizotrap eraf hadden gehaald en die lag nog op zolder. Bovendien kwam er ontzettend veel – ook grof – materiaal naar beneden gezet, dus ‘schoon opgeleverd’ was het zeker ook niet. Wij konden dus helemaal niet de zolder op om de spullen terug te zetten en de bovenverdieping weer meer leefbaar te maken.

Gelukkig kwamen er al snel twee mannen van het aannemersbedrijf (het bedrijf dat enorm goed, vriendelijk en betrouwbaar is in wat het doet) kijken en de schade opnemen. Zij bevestigden dat dit nooit zo opgeleverd had mogen worden, dat het nergens op sloeg en dat zij dit vandaag nog in orde zouden maken. Super fijn! Dezelfde mannen die zo enorm zorgvuldig het dak van mijn veranda hadden gedemonteerd. Ineens paste de vlizotrap die er dus al de hele tijd inzat niet meer en moest deze ook nog ingekort worden…?! Wij snapten er allemaal, inclusief de werkmannen, helemaal niets van.
Uiteindelijk konden we ’s middags dan toch de spullen van de eerste verdieping naar de zolder verplaatsen en deze opnieuw inrichten met gelukkig veel minder spullen dan voorheen, maar nog steeds meer dan genoeg.
’s Middags kwamen dezelfde mannen terug om de rest van mijn veranda te demonteren aan het keukendak. Ze zeiden dat ze nog niet wisten hoe dit moest met het terugplaatsen, omdat er een materiaal tegen de aanbouwgevel komt dat supermakkelijk breekt en daar moet een belangrijk deel van de installatie van de veranda tegenaan. Ze hebben me aangeboden om erover na te denken hoe dit het beste kan. Dat waardeer ik echt enorm van ze, aangezien ze dit helemaal niet voor me hoeven te doen, dus daar ben ik echt heel blij mee.
Vrijdag heb ik ’s ochtends gewoon een sessie gedraaid en ’s middags ben ik boven alle raambekleding terug gaan hangen. De oude waren bij het verwijderen helaas kapotgegaan, dus de nieuwe waren donderdag binnengekomen gelukkig. Het zijn hele eenvoudige plissé gordijnen tegen de inkijk die ik voor alle ramen boven heb. Hiervoor moet het oppervlak waarop ze bevestigd worden wel schoon zijn, dus ik moest ook meteen alles schoonmaken. Sowieso moest dat echt, want de hoeveelheid stof, fijnstof en wat voor troep van 100 jaar (zo oud zijn deze huizen) er allemaal in huis ligt is echt ongelooflijk. Wij hebben er alle drie ook behoorlijk veel last van: kriebellongen met veel kuchen en hoesten, verstopte neus, jeukende en brandende ogen, zeer geïrriteerde huid inclusief uitslag en brandend gevoel. Dit is echt niet gezond! En het duurt nog wel even voordat dat allemaal neergedaald is, bovendien zijn ze nog lang niet klaar; de planning voor dit huis duurt tot eind juni…
Zaterdag moest ik de was bijwerken, want daar heb ik door de week nu geen gelegenheid voor aangezien ik geen droger heb. De kleding kan ik niet te drogen hangen als er overal werkzaamheden plaatsvinden. Hopelijk lukt dat a.s. week wel een beetje tussendoor, want de was begint me in te halen. Verder heb ik deze zaterdag boodschappen gedaan en niet veel meer. Ik zal toch ook ergens m’n rust vandaan moeten halen.
Vervolgens staan de voorbereidingen voor de kozijnen beneden alweer op de planning. Dinsdag, de dag van de Nieuwe Maan, komen ze deze vervangen en dat betekent dat er heel veel voorbereid moet worden. Ik heb nog geen idee of ik de huidige raambekleding terug kan plaatsen, want dat schijnt van huis tot huis te verschillen heb ik begrepen van straatgenoten bij wie ze dit vorige week al gedaan hebben. Alle raambekleding moet verwijderd worden. De bank, tafel, stoelen moeten naar het midden van de woonkamer. De kast in de woonkamer die ik zelf ontworpen heb en met mijn vader gemaakt is nog niet zeker of die er zonder kleerscheuren vanaf gaat komen, omdat deze om het voorraam gebouwd is. De vensterbank in de keuken die ik zelf gemaakt heb moet eraf. De bank van de veranda, die dus ook al helemaal gedemonteerd is, moet ik deels eraf schroeven. Alles uit de keuken moet verplaatst of afgedekt worden vanwege het slijp- en zaagwerk in de dorpel van de achterdeur. Daardoor weet ik ook niet zeker of het dek van mijn veranda wel heel blijft. En dan vergeet ik vast nog wel wat dingen op te noemen. In de nacht van zaterdag op zondag werd ik weer wakker van alles dat nog moet gebeuren, in andermans planning, in een renovatie waar ik nooit om gevraagd heb en wat oorspronkelijk een totaal ander plan was, namelijk dat deze wijk plat zou gaan en opnieuw opgebouwd zou worden.
Ik mag van mezelf niet te veel nadenken over alles wat er nog komt, maar daar moet ik heel veel moeite voor doen. Degenen onder jullie die dit lezen en ook oude zielen zijn, zullen herkennen dat je door al vele levenservaringen zonder moeite consequenties van bepaalde acties, ideeën, uitvoeringen etc. overziet, consequenties waarvan alle vele jonge zielen op deze Aarde achteraf zeggen: ‘Je had gelijk. Dat had ik niet verwacht en niet overzien.’ Zulke teksten hoor ik altijd vrij veel, maar tijdens deze renovatie echt ongekend veel, helaas. Mensen onderschatten enorm welke impact dit heeft en de mensen die dit bedacht hebben en er zelf niet in hoeven te wonen hebben hier überhaupt niet bij stil gestaan. Jonge zielen in hun dure glazen toren middenin de stad…
Intussen doet ook de oververmoeidheid zijn intrede bij mij: alle klachten van het stof, fysieke klachten, ik vergeet steeds meer dingen of kan steeds minder terughalen (totaal niets voor mij), mijn fysieke evenwicht is steeds meer zoek (als ik heel moe ben, raakt mijn ene evenwichtsorgaan overbelast, krijgt het te zwaar en dan zie ik niet goed meer diepte, word ik vaak duizelig en ga ik lopen alsof ik gedronken heb), ik heb intussen wallen (iets wat ik nagenoeg nooit heb) en ik zit erg veel in mijn hoofd vanwege de planningen, werkzaamheden en wat wij bewoners allemaal moeten voorbereiden, doen, opruimen, terugplaatsen, weer in elkaar moeten zetten en/of vervangen en dan heb ik het nog niet gehad over het bestrijden van al het stof, bouwpuin, restanten e.d. Ik ben helemaal geen goede huisvrouw, heb ik ook nooit gepretendeerd (het moet wel opgeruimd en netjes zijn, anders word ik daar onrustig van), ik vind het gewoon niet leuk om hier tijd en energie aan te besteden, maar nu kan het echt niet anders, zo vies is het en zoveel last hebben we er fysiek van. Je wordt zonder ook maar iets te overdrijven echt geleefd in een grootschalige renovatie als deze en wat heb ik daar een ongelooflijke hekel aan. Ik richt mijn hele leven in, zodat ik zelf mijn leven leid en nu wordt weer even heel erg concreet en helder waarom ik dat zo belangrijk vind en nodig heb.

Zondag 25 mei ‘25
Tussen alle bedrijven door, kreeg ik gisteren het bericht dat het kleinkind van M op het punt stond geboren te worden. Het manneke heeft de datum 25-5-’25 uitgekozen, omdat hij het zo’n mooie datum vindt. 😊
Vanochtend vroeg contacte M mij, dat de bevalling bij haar dochter moeilijk verliep en dat het spannend was. Ze verzocht mij om haar dochter een trauma healing te geven, ter ondersteuning van de bevalling. Natuurlijk heb ik dat met alle Liefde gedaan! In gedachten en in mijn hart ben ik bij hen.
Omdat ik op het punt stond om met Milo zijn ochtendwandeling te gaan doen, heb ik de Lichtwezens van deze specifieke healingtechniek verzocht om alvast vooruit te gaan naar de baby, M’s dochter en M zelf. Tijdens de wandeling heb ik de energie regelmatig gestuurd en geleid. Toen Milo en ik terug waren en hij ontbeten had, ging ik direct zitten om de healing volledig te starten. Milo kwam er meteen bijliggen en hielp energetisch enorm mee. Prachtig was dat. De officiële healing begon rond 8.20 uur en duurde tot ongeveer 9.00 uur. Later op de dag liet M me weten dat de bevalling vanaf 9.00 uur ineens heel snel op gang kwam, dat de verloskundige er niets van begreep hoe dit ineens kon en dat rond 10.30 uur het mannetje geboren is.
Wat een prachtige afsluiting van deze oh zo hectische, bewogen en emotionele Maancyclus in Stier!
Hieronder het overzicht van de Nieuwe Maancyclus in Tweelingen, die op dinsdag 27 juni begonnen is.
Nieuwe Maan in Tweelingen – 27 mei – Dromen, potentie, intentie
Wassende Halve Maan in Kreeft, Leeuw en Maagd – 29 mei t/m 3 juni – Moed, vooruitgang, geloof
Eerste Kwartier in Maagd – 4 juni – Uitdaging, vertrouwen, besluitvorming
Wassende Gibbous Maan in Weegschaal en Schorpioen – 5 t/m 9 juni – Aanpakken, verbeteren, aanpassen
Volle Maan in Boogschutter – 11 juni – Loslaten, resultaat, dankbaarheid
Afnemende Gibbous Maan in Steenbok, Waterman en Vissen – 12 t/m 17 juni – Cyclus, ontspanning, aanvaarding, hergroeperen
Laatste Kwartier in Vissen – 18 juni – Vergeving, herwaardering, evenwicht
Start van de Zomer - 21 juni – Groei, overvloed, licht, passie, naar buiten gericht, genieten
Afnemende Halve Maan in Ram, Stier en Tweelingen – 19 t/m 24 juni – Genezing, verzachting, overgave, rust
Het Tweelingenseizoen is net aangebroken, wat betekent dat het tijd is om je nieuwsgierigheid te vergroten en te communiceren door de chaos heen. Dus open honderd tabbladen, blijf die memes maar posten en doe misschien een lief ritueeltje.
Om jou en je dierbaren te helpen de energie van het veranderlijke luchtteken te belichamen, wijd ik vandaag ook uit over Tweelingen als zonneteken.
Wanneer de Zon van 20 mei tot 20 juni door Tweelingen reist, wordt de aandacht spanne korter en worden browsertabs steeds drukker. Dit door Mercurius geregeerde luchtteken is niet geïnteresseerd in het tot op de bodem uitzoeken van één onderwerp. In plaats daarvan fladdert het liever tussen krantenkoppen, podcasts en tekstberichten voor sappige stukjes informatie. Tweelingen is ieders favoriete gesprekspartner, quizteamgenoot en roddelkont – dus kom maar op met die scherpe opmerkingen en gevatte grappen.
Let wel op: deze honger naar meer kan leiden tot een overvloed aan informatie. Als Gemini zijn verkenning niet af en toe vertraagt, loopt hij het risico afgeleid te raken en de feiten te verwisselen. Maar wanneer hij even de tijd neemt om zich te verdiepen in één roman, nieuwsbericht of kunstwerk, zijn zijn analyses en commentaren messcherp.
Nieuwe Maan in Tweelingen: brainstormen met kans op helderheid
De Nieuwe Maan in Tweelingen op 27 mei biedt een schone lei voor het schrijven van blogs, onderzoeksvoorstellen of andere dagelijkse communicatie. Het is ook een geweldige kans om langere schrijfprojecten te starten – of eindelijk die DM's te versturen die je in je hoofd hebt bedacht. Als je je geroepen voelt om een belangrijke aankondiging te doen, formuleer je berichten dan zorgvuldig. Het is een kunst om het te vertellen zoals het is. Na een grote onthulling kan een beetje honing (of een goed geplaatst ♡) de pijn verlichten.
Volle Maan in Boogschutter: het geluk is gunstig voor de dapperen
En dan is er de Volle Maan in Boogschutter op 11 juni. Deze maan verloop vindt plaats slechts een paar dagen nadat Jupiter (de heerser van Boogschutter) Kreeft (het teken van Jupiters verheffing) binnengaat. Het is een energieke en horizonverruimende maan. Jupiter is de planeet van genezing en geluk en gedijt in dit vruchtbare teken, dus bereid je voor op een extra portie zegeningen deze Volle Maan. Geniet van alle wijsheid van de leraren, mentoren en vertrouwde beste vrienden in je leven. En let op alles wat je avontuurlijke geest aanwakkert. Vermijd echter om je te focussen op de kleine dingen. Als je je concentreert op het grotere geheel, niet op de kleine details, zul je meer grip krijgen op je missies. En als je reisplan, scriptie of vijfjarenplan nog in ontwikkeling is, maak je dan geen zorgen. Het gaat erom dat je enthousiast bent over waar het naartoe gaat – en waar het jou naartoe brengt.
Hopelijk heb je een te gekke Maancyclus in Tweelingen en een fantastische start van de zomer! Wellicht met een heerlijke vakantie in het vooruitzicht?
De renovatie aan mijn huis duurt nog zeker tot en met eind juni, maar ik ga mijn uiterste best doen om de volgende blog weer op tijd te publiceren. Vóór de Nieuwe Maan in Kreeft op 25 juni '25 dus. Fingers crossed 🤞
Reactie plaatsen
Reacties